Uttarabhadrapada Nakshatra

 Full Moon in Uttarabhadrada Nakshatra and Revati 

Today on the 6th October 2025 is the Sharad Purnima. The day is celebrated as Kojagiri Purnima and the Ras Leela is said to have taken place on this day. 

As I was pondering on the shakti of the Uttarabhadrapada nakshatra - Varshaayita Shakti — The Power to Bring Rain / Nourishment. 

I am reminded of the Chakora birds 🐦 which await the, moonlight 🌙 light as the source of nectar. I'm reminded of the lines from Priyae Charusheelae - "

sphurad adhara-sīdhave tava vadana-candramā

rocayatu locana-cakoraṃ ||1||"

Where Krishna pleads with Radha, to see Radha's moon like face, as delightful like moonlight for the Chakora bird that waits patiently.... 

Interestingly, on this day the skies were absolutely so clear radiating the warm lights of the moon. 

Yet on the previous day on satabishek nakshatra is rained 🌧  so heavily... I had interestingly gone outside and by the time I had come home, I was all drenched. 

Coming to Uttarabhadrada Nakshatra, I'm reminded of the formation of pearls. 

Formation of a pearl inside an oyster is thought to occur because of foreign material inside the body of the oyster. To save itself from the undesired material the mollusk coats the object with layers of nacre. It takes many years for a mollusk to produce a pearl of substantial size. The process through which the pearls are formed inside the body of the mollusk is very delicate, and a little disturbance at any stage of development of a pearl can influence its shape and luster. The finest pearl is that which has no foreign matter in its core. There is a common belief that when Swati Nakshatra rain comes to earth it produces pearl in pearl oysters. The mollusk is then said to open its mouth to receive the first raindrops. The pearls thus produced by the raindrops of Swati Nakshatra are the finest and have no foreign matter in them.

(Source - https://www.gemstoneuniverse.com/pearl-gemstone.html)

Though the formation of pearls as per the above source is linked mainly to Swati Nakshatra, Shravan and Pushya. I was pondering on the sign of Uttarabhadrapada. 

🌕 1. Sharad Purnima – The Night of Divine Nectar 

According to the Bhāgavata Purāṇa (10th Skandha, chapters 29–33),

on this bright full moon night of the month of Ashwin,

Lord Kṛṣṇa played His flute (Venu-nāda), calling the Gopīs to the Yamunā’s sandy banks under the shining silver moonlight.

That was Śarad Pūrṇimā — the night when:

The Moon is full, the air is cool and pure, and the rasa (divine essence) pervades all creation.

It is said that on this night:

The Moon showers Amṛta — celestial nectar — symbolizing divine bliss (rasa).

Kṛṣṇa, the embodiment of that bliss, manifests His infinite forms to dance with each Gopī — one with every heart.

Thus, the Rāsa Krīḍā is not a physical dance, but a cosmic revelation of unity between the individual soul (Gopī) and the Supreme Soul (Kṛṣṇa).

🌸 2. The Word “Rasa” – Its Double Meaning 

In Sanskrit, Rasa means:

Essence, nectar, flavor, emotion, or divine joy.

In Vedanta and Bhakti, it is the spiritual taste of love between God and devotee.

On Sharad Purnima:

The Moonlight (Chandrarasa) is the outer nectar — Amṛta raining from the heavens.

The Rāsa dance is the inner nectar — Premarasa, the taste of divine love.

So, Rāsa Krīḍā = The Dance of Divine Rasa, when outer and inner nectar become one.

This is why the night is called “Amrita Varshini” — the night when nectar rains.

🐍 3. Link to Uttarabhadrapada Shakti 

Now, let’s connect this with Uttarabhadrapada Nakshatra’s Shakti:

Varshaayita Shakti — The Power to Bring Rain / Nourishment

During Sharad Purnima, the Moon literally “rains nectar” — Varsha of Amrita.

In a subtle sense, Ahirbudhnya, the serpent of the deep waters, represents the Kundalini energy rising — the union of Śakti and Śiva — just like Kṛṣṇa and the Gopīs uniting in bliss.

So the inner Rāsa Krīḍā happens in the deep heart (Hridaya Guha) — the inner ocean of Uttarabhadrapada.

It’s the yogic rasa, where the soul merges in the still joy of the Self.

Uttarabhadrapada Rasa Krīḍā = Mystical Union

The “dance” happens inside, in meditation and devotion — the soul dances with the Divine.

In Tantra and Yoga, Rāsa Krīḍā is also symbolic of:

The union of Śiva (pure consciousness) and Śakti (creative energy) within the body.

The awakening of the Kundalini serpent (Ahirbudhnya) through love and surrender.

During Sharad Purnima, when the Moon is brightest:

The Ida and Pingala nadis (lunar and solar channels) balance.

The nectar of Soma descends from the Sahasrāra (crown chakra).

The inner consciousness experiences Rasa, the sweetness of union.

That is the inner Rāsa Līlā — the dance of energy and consciousness in perfect harmony.

🪔 6. Essence of the Mystery 

🌕 Sharad Purnima = Rasa descending from the heavens

💧 Uttarabhadrapada = Rain from the ocean of consciousness

💃 Ashwini = The dance of divine vitality in the heart

So:

When Sharad Purnima falls in Uttarabhadrapada, it represents inner union, the silent bliss of realization.

When it falls in Ashwini, it represents outer union, the playful dance of life and love.

Both express the same eternal truth:

“The soul and the Divine are never separate — they dance as one, within and without.”

Vulnerabilty in his arms

Green and red saree

In the auto, 

I was in my own world, many thoughts 

Many insecurities

He held me so close... 

My heart never felt safer....

All my thoughts into oblivion. 

What does the Soul Long For?

 

How he loved me? 

Before I lose my memories to time

The safety in his arms

The warmth in his voice

His reassuring eyes... 

His embraces.. 

It healed all the sorrows of lifetimes  

But I had to let go... 

Happily for ever after.... 

In his Eyes

Tender endless 🌙 nights  ....

In his arms... 

Searching for myself 

In the recesses of his soul.. 

I found the beauty within, in his eyes...

In his heart.. 

அத்தியாயம் 4 - சுந்தரனின் நாடி குறிப்பு - அகத்திய முனிவர் அருள் வாக்கு

அத்தியாயம் 4 - சுந்தரனின் நாடி குறிப்பு  – அகத்திய முனிவர் அருள் வாக்கு

பத்து வருடங்களுக்கு முன்னால், கல்யாணத்துக்கு பரிகாரம் தேடி, அம்மா மீனாக்ஷி, சுந்தரனின் நாடி குறிப்பு தேடி கஞ்சனூருக்கு போகிறுந்தாள். 

அந்த  நாடி குறிப்பில் இருந்த சில விஷயங்கள் அப்போாது அவனுக்கு ஞாபகம் வந்தனே.

**"சுந்தரா…
உன் வாழ்க்கையின் நீண்ட பாலைவனத்தில்
ஒருநாள் மழை பெய்யும்.
அந்த மழை —
‘ஷ்யாமளா’ என்று அழைக்கப்படும்
ஒரு உயிரின் பாசமாகும்.

அவள் உள்ளம் ஆழமான கடல்.
அதன் அடியில், காயங்களின் கற்கள்
யுகங்களாக படிந்துள்ளன.

இவள் முந்தைய பிறப்பில்,

வெளி நாட்டிலிருந்து வந்தவனால் நேசிக்கப்பட்டு,
கருவுற்ற நிலையில்
தனிமையின் நிழலில் விடப்பட்டாள்.

அதன் சுவடு இன்னும் அவள் நெஞ்சில் எரிகிறது.

ஆனால் அவள் நேசிக்கும் போது,
அது கண்ணன்-ஷ்யாமளையின் ஆழ்ந்த ஆனந்தம் போல
உன் உயிரை முழுவதும் ஆட்கொள்ளும்.

அவள் ஜாதகத்தில் —
சுக்ரன் உச்சத்தில்;
மிருகசீரிஷம் நட்சத்திரம்.
குரு பின்செலுத்தும்  நிலையில்.

அவளை அணுகும் போது,
உன் ஆசைகளால் அல்ல,
உன் உயிரின் பரிசுத்தத்தால் தொடு.

ஏனெனில் அவள்,
உன் ஆன்மாவை மீண்டும் பிறக்கச் செய்யும்
ஒரே பெண்."**

அத்தியாயம் 3 – ஷ்யாமளாவின் சிந்தனைகள்

 

அத்தியாயம் 3 – ஷ்யாமளாவின் சிந்தனைகள்

ஷ்யாமளா ரயிலிருந்து, பசுமையான காட்சிகளையே ரசித்துக் கொண்டிருந்தாள். ஆனால் ஒரு கவலை அவளை வருந்தியது போல இருந்தது.

"யார் இவன், ஏன் என்னை அப்படி பார்க்கறான்? ரொம்ப அசடு வழியாரானே? நாற்பது வயசுக்கு மேல் இருப்பான் போல. கல்யாணம் கூட ஆயிருக்கோம். தெரியல?"

"அவன் என்னை பார்க்கிறதே எனக்கு தெரிகிறது, ஆனால் இதை நான் என்னை அறியாமலா ரசிக்கறேனா இல்லை என்ன நாணம் இதை வெறுக்கிறதா?" தெரியலை.

அப்போது, அம்மா, ராஜேஸ்வரி, "கற்பகாம்பாள் பங்குனி உத்திரம் தரிசனம் எவ்வளவு அழகா இருந்தது இல்லைய, அம்பாள் அலங்காரம் ரொம்ப அழகா இருந்தது". "ஷ்யாமளா, நீ நாதஸ்வர விதுவான், கும்பகோணத்தில வசிப்பாரே, அவர்தான்..."

சுந்தரணிக்கு காத்திருந்த ஷ்யாமளா - Chapter 2 - அத்தியாயம் 2 – மெட்டி இருக்கிறதா?

 

அத்தியாயம் 2 – மெட்டி இருக்கிறதா?

நானும் கோபாலனும் பேசிக்கொண்டிருந்தது கேட்டிருப்பாளோ, என்று நான் கவலையாக இருந்தேன்.

அவள் கண்கள், ஏதோ கவலையுடன், ரயில் ஜன்னலிலிருந்து, அழகிய பசுமையான காட்சியமைப்பை நோக்கியே இருந்தது.

கற்பனைகளை வளர்க்கும் முன்னால், எச்சரிக்கையாக, இந்த பெண்ணுக்கு, கல்யாணம் ஆயிருக்குமோ என்று யோசித்தேன்.

திடிரென்று, என் மனதில் ஒரு அளவு கடந்த சோகம், என்னை அறியாமல்.

அவள் நெற்றியின் நடுவில் குங்குமம் இல்லை. மெதுவாக அவள் பாதவிரல்களில் மெட்டி இருக்கிறதா எனப் பார்த்தேன்.

அப்போதுதான், மனம் ஒரு சமாதானத்தை கண்டது — இவள் கல்யாணம் ஆகாத பெண் தான் என்று முடிவுக்கு வந்துவிட்டது.

கோபாலன் பிசினஸ் விஷயமாக, சில விவரங்களைப் பற்றிப் பேசிக்கொண்டிருந்தான்.

அதெல்லாம் நான் கொஞ்சம் கூட கவனம் செலுத்த முடியவில்லை.

என் கற்பனை கவனம் எல்லாம் எவள் பேரையாவது தெரிஞ்சுக்கணும் என்று ஆவலுடன் இருந்தது.

மனதில் ஆயிரம் கற்பனைகள் அலை அலையாக எழுந்து, என்னை முற்றிலும் ஆட்கொண்டன.